Bjerkandera adusta (Willd.) P. Karst.
Ευρετήριο / Βασιδιομύκητες

Bjerkandera adusta (Willd.) P. Karst.
Το κοινό Bjerkandera adusta (Willd.) P. Karst. (BK2/329, Kr1/487, C2/741, JM316, Jο95, P236, G427, J336, Bο316, Δ352, J336, Κ3-607, AG32, Po139, manitari.gr) καρποφορεί όλο το χρόνο, συνήθως σε σχηματισμούς από πολυάριθμα καρποσώματα, σε νεκρό ξύλο πλατυφύλλων και σπανιότερα κωνοφόρων, σε πρέμνα, ιστάμενους κορμούς και σημεία από ζωντανούς κορμούς που έχουν υποστεί βλάβη και παράγει μέτρια, σχετικά λεπτόσαρκα, μονοετή, άμισχα βασιδιώματα (2-7 x 1-4 εκ.), εντελώς στρωματοειδή -όταν αναπτύσσονται στην κάτω όψη πεσμένου κορμού- ή -συνήθως- με μορφή ημικυκλικού γείσου ή ροζέτας -όταν αναπτύσσεται σε επάνω όψη του ξενιστή-, με χνουδωτή αρχικά, γυαλιστερή στην ωριμότητα επάνω, άγονη επιφάνεια με δυσδιάκριτες, ομόκεντρες ωχρές, γκριζοκάστανες ή μαυριδερές ζώνες και ελαφρώς κυματιστή, λευκωπή αρχικά, μαυριδερή στην ωριμότητα περιμετρική ζώνη, αρχικά λευκωπή ή γκριζωπή και αργότερα γκριζοκαστανωπή έως μαυριδερή πορώδη επιφάνεια με λευκωπή περιμετρική ζώνη, πολύ κοντούς σωλήνες (1-2 χιλ. μήκος), πολύ στενούς ((4) 5-6 (7) ανά χιλ.), ακανόνιστα κυκλικούς πόρους που μαυρίζουν στο άγγιγμα, λεπτό, σκληρό, λευκογριζοωχρωπό, (πιο ανοιχτοχρωμο από τους σωλήνες) άζωνο τράμα (σάρκα), μυρωδιά μανιταριού που γίνεται ξινή και ενοχλητική στα καρποσώματα που παραμένουν έγκλειστα ερμητικά σε δοχεία, υπόξινη γεύση μανιταριού, ελλειπτικά-υποκυλινδρικά, λεία, υαλώδη, μη αμυλώδη βασιδιοσπόρια (4-5,5 (6) x (2) 2,3-3 (3,5) μm, Κ (7781) : 4,05-5 (6) x 2,05-2,8 μm) και μονομιτικό σύστημα υφών με υαλώδεις λεπτότοιχες ή παχύτοιχες, διακαλαδιζόμενες υφές (x 2-7 μm) με κρίκους στα διαφράγματα. Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Πολύποροι- Polyporaceae (αδημοσίευτο αρχείο) — μαζί με Κωστας Ζιαμπαρας