Ciboria brunneorufa Bres. 1903
Ασκώματα κυπελόμορφα, έως σχεδόν επίπεδα, με μικρό ή καθόλου μίσχο. Διαμέτρου 1-3 χιλιοστά και ύψους 2-4 χιλιοστά. Υμένιο λείο, μπεζ έως καφέ, με ροζ ή της σκουριάς απόχρωση. Το περιθώριο εμφανές σε ώριμα ασκώματα, συνήθως ελαφρώς πιο σκούρο από το υμένιο. Εξωτερική πλευρά των ασκωμάτων πιο λαμπερή από το υμένιο, με μερικές φορές σχεδόν τριχωτή επιφάνεια σε όλο το στέλεχος. Ασκοί κυλινδρικοί, 8σποροί, σε δύο σειρές διατεταγμένα τα σπόρια, (91.9) 95.8 - 106.6 (106.7) × (7.8 ) 7.9 - 11.06 (11.1). Ασκοσπόρια λεία και υαλώδη, ελλειπτικά έως ατρακτοειδή, συχνά ελαφρώς άνισα, με 1–4 μεγαλύτερα λιπιδικά σταγονίδια διαμέτρου 0,7–1,5 μm και αρκετά μικρότερα σε κάθε πόλο, (11.8 ) 12.1 - 14.4 (14.5) × (3.9) 4.1 - 4.8 (5) µm, Q = (2.6) 2.62 - 3.2 (3.5) ; N = 20, Me = 13.3 × 4.5 µm ; Qe = 3. Παραφύσεις κυλινδρικές, διαφραγματικές, μήκους έως 130 μm, συνήθως όσο οι ασκοί. Παρατηρήθηκαν δύο τύποι: ένας τύπος μάλλον πλατύς, 3,5–5,5 μm στην κορυφή, διαφραγματικός, που περιέχει ροζ-κοκκινωπή χρωστική ουσία, ο άλλος στενότερος, 2,2–3,7 μm, διαφραγματικός, χωρίς χρωστική ουσία και υαλώδες, σπάνια διχαλωτές. Εσωτερικό στρώμα που αποτελείται από κυλινδρικά επιμήκη, υπουαλώδη έως καφετιά, ελαφρώς κυρτά κελιά με στρογγυλεμένες άκρες, πλάτος 5,4–9,2 μm και μήκος 50–110 μm. Εξωτερική στρώση που αποτελείται από ακανόνιστα σφαιρικά κύτταρα, με διάμετρο 7–35 μm, Προς το εξωτερικό μέρος τα κύτταρα αυτά, γίνονται σταδιακά επίμηκη, που μοιάζουν με κοντές τρίχες, πλάτους 4,5–6 μm στην κορυφή, που περιέχουν χρωστική ουσία παρόμοια με αυτές των παραφύσεων.

Πηγή: Jukić N. (2016): First record of the Mediterranean species Ciboria brunneorufa
in the Balkan Peninsula. – Czech Mycol. 68(2): 127–137.