Geopora clausa (Tul. & C. Tul.) Burds
Ευρετήριο / Ασκομύκητες

Geopora clausa (Tul. & C. Tul.) Burds

Το Geopora clausa (Tul. & C. Tul.) Burds
emoticon smile
Genea clausa Tul. & C. Tul., Geopora clausa f. clausa (Tul. & C. Tul.) Burds., Geopora clausa f. ellipsospora Burds., Geopora clausa subsp. californica (Gilkey) Burds., Geopora clausa subsp. clausa (Tul. & C. Tul.) Burds., Hydnocystis californica Gilkey, Hydnocystis clausa (Tul. & C. Tul.) Ceruti) (MS180, C7/2943, www.mykes.es, hongoshipogeos, manitari.gr, ΤΑ152) καρποφορεί από το φθινόπωρο έως την άνοιξη υπογείως ή ημιυπογείως, σε αμμώδη εδάφη, σε μεσογειακά οικοσυστήματα, κυρίως σε παράκτια δάση κωνοφόρων (χαλέπιου πεύκου, λάρικα), πλατυφύλλων (αριάς και μιας ισπανικής ποικιλία αριάς (Quercus ilex subsp. ballota)) και θαμνότοπους (κάτω από λαδανιφόρους κίστους) και παράγει μικρά, συνήθως λοβωτά ή πτυχωτά, ωχρωπά ή καφετιά-σκωριόχρωμα ασκώματα (διάμ. 0,5-2,5 (3) εκ.) με σκουρόχρωμες, αρχικά πυκνές κοκκώδεις προεξοχές από επίπεδα και στρογγυλωπά στοιχεία (διαμέτρου 20 μm περίπου) με καφετιά εξωτερικά στρώματα και λεπτό, καφετί χνούδι, μερικές φορές με λεπτό θύσανο μυκηλιακών χορδών στη βάση που κάποιες φορές διεισδύει και στο εσωτερικό του θρόμβου, δίστρωμο, αρχικά μελί, καφετί ή χρυσοκίτρινο και αργότερα ωχροκαφετί έως καφεμαυριδερό πηρίδιο, με ψευδοπαρεγκχυματικό εξωτερικό στρώμα (100-150 μm) από μάλλον ισοδιαμετρικά γωνιώδη στοιχεία (20-30 μm διάμ.) και ελικοειδείς, διαφραγματικές τρίχες (x 12-14 μm) και προσεγκχυματικό εσωτερικό στρώμα (100-250 μm) από διαπλεκόμενες υφές, λευκωπό, μονοθαλαμικό ή πολυθαλαμικό θρόμβο με λαβυρινθώδες περίβλημα, λευκωπό ή υαλώδες υμένιο, αδύναμη μυρωδιά, λεία, ελλειπτικά ή αβγόμορφα ασκοσπόρια ((18) 19-26 (29) x (13) 14-18 (21) μm, K: (14) 21,15-26,6 x 13,7-17,7 (21) μm) με μία μεγάλη και πολλές μικρές σταγόνες, 8-σπορους, συνήθως μονόσειρους, κυλινδρικούς, μη αμυλώδεις ασκούς ((160) 200-250 (300) x (15) 16-20 (24) μm) και πολυάριθμες, απλές, ή διακλαδιζόμενες παραφύσεις ( 350-400 x 3-6 μm) με ροπαλόμορφα άκρα (διάμ. -8 μm).
Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Υπόγειοι Ασκομύκητες (αδημοσίευτο αρχείο)