Sclerogaster hysterangioides (Tul. & C. Tul.) Zeller & C.W. Dodge
Ευρετήριο / Βασιδιομύκητες

Sclerogaster hysterangioides (Tul. & C. Tul.) Zeller & C.W. Dodge
Sclerogaster hysterangioides (Tul. & C. Tul.) Zeller & C.W. Dodge Βασιδιοκάρπια γενικά υποσφαιρικά ή ωοειδή, σπάνια σφαιρικά, μερικές φορές κολλημένα μεταξύ τους, λοβωτά, διαμέτρου 0.5-1.5 (4) εκατ., ελαστικά, πάντα τυλιγμένα σε μια άφθονη μυκηλιακή μάζα, που αποτελείται από τα πολύ μικρά κορδόνια και τα φυτικά υπολείμματα ή το έδαφος, ομαλά, λευκά, ωχροπά στις περιοχές που αγγίξαμε, τελικά ωχροπά. Πηρίδιο μοιραζόμενο σε λουρίδες, καλά προσκολλημένες μεταξύ τους, ακόμα και αν έχουν ξεκολλήσει από τον θρόμβο, ελαστικό έως σκληρό, ανθεκτικό, πάχους 300 μm, με μια εξ ολοκλήρου δομή από υφές. Στα εξωτερικά στρώματα, με ένα συνολικό πάχος περίπου του 2/3 του συνόλου, που αποτελείται από μεγάλες, κιτρινωπές, πάρα πολύ συμπιεσμένες έως μπλεγμένες υφές, διαμέτρου 5-7 μm, ενώ στο εσωτερικό στρώμα υπάρχουν υφές μικρότερες, υαλώδης και τοποθετημένες ακτινωτά. Θρόμβος αρχικά υπόλευκος, έπειτα γκριζωπός, τελικά ελαιώδης έως πράσινος, δομή ομοιογενής με πολύ μικροσκοπικά, σχεδόν αόρατα κύτταρα, που διασχίζονται από έναν ζελατινώδη κιονίσκο που επεκτείνεται από τη βάση στο κέντρο. Πάρα πολύ σκληρός όταν ξεραθεί, βασίδια μετά βίας γίνονται ορατά, πιο εύκολα διακρίνονται σε νεαρή ηλικία. Μυρωδιά δυνατή και δυσάρεστη, μη προσδιορίσιμη. Βασιδιοσπόρια ημιυαλώδη, γκρίζοκιτρινωπά ή πρασινωπά, ωοειδή έως υποσφαιρικά, κάπως αχλαδόμορφα, ακανόνιστα, διαστάσεων 4-5 μm, με ένα κοντό υαλώδη υπόλειμμα στηρίγματος, διακοσμημένα με αραιά και κοντά 0,5 μm κυανόφιλα κονδυλώματα. Βιότοπος: Εμφανίζεται σε μεγάλα υψόμετρα, από 900-1500 μ, σε δάση κωνοφόρων αλλά και οξιάς, συνήθως το φθινόπωρο. Προφανώς είναι ένα σαπροφυτικό είδος, χαρακτηριστικό του οποίου είναι η ανάμειξη με φυτικά υπολείμματα του προηγούμενου έτους. Πηγή: Montecchi/Sarasini: Fungi ipogei d´Europ