Peziza ampliata Pers.
Ευρετήριο / Ασκομύκητες

Peziza ampliata Pers.
Το Peziza ampliata Pers. (Jο46, De18, ΗΗP2 & 3, ΑΙ176, ΑΙ-CXLΙI, MΓ, svims.ca, ΒΒΒ210, ambmuggia.it, mycocharentes.fr, asturnatura.com) καρποφορεί από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο συνήθως κατά ομάδες, μερικές φορές από συμφυή ασκώματα, σε σάπια υπολείμματα ξύλου, ιδιαίτερα δρυός (M. Jordan) ή σε χώμα που περιέχει υπολείμματα ξύλου και παράγει στροβιλόμορφα, κυπελλόμορφα έως δισκόμορφα, άμισχα, ± λοβωτά ασκώματα (0,5-3 (4) εκ. x 1-2 εκ.), με λείο, ρυτιδωμένο, αργιλοκαφετί, καφετί, κιτρινοκαφετί, ωχροκαφετί ή κανελί υμένιο, πιτυρώδη- κοκκώδη, πιο ανοιχτόχρωμη εξωτερική επιφάνεια, ομαλή ή οδοντωτή περίμετρο, μη διαστρωματωμένη, παχιά (0,1-0,3 εκ.), λευκωπή, εύθραυστη σάρκα, ελλειπτικά, λεία, υαλώδη ασκοσπόρια ((15) 17-20 (22,5) x (8) 10-12 (14) μm, K (7769): 18,8-21,45 x 9,9-11,25 (12,25) μm) χωρίς σταγόνες, 8-σπορους, κυλινδρικούς, πλευρόρυγχους ασκούς (ambmuggia: 300-350 x 15-20 μm, K (7769): 285-310 x 16-21 μm) με αμυλώδες άκρο, κυλινδρικές, ευθείες, διαφραγματικές παραφύσεις (x 2,5-4,7 μm) με διογκωμένη κορυφή (x 5,5-8 (10) μm, K (7769): x 4,8-7 (8,8) μm) με κιτρινοκαφετί, κοκκώδες περιεχόμενο, μερικές φορές με διογκωμένα τμήματα λόγω ψύχους, υφυμένιο (x 60 μm) με ψευδοπαρεγχυματώδη-σφαιρική δομή με στοιχεία (x 8,5-20 μm), ανάμεικτα με νηματοειδείς υφές (32-60 x 6,5-15 μm) μονόστρωμο μυελώδή ιστό (730-770 μm) με υποσφαιρικά ή αχλαδόμορφα στοιχεία (33-220 x 24-80 μm) ανάμεικτα με πολυάριθμες νηματοειδείς υφές (50-75 x 10-16 μm), σφαιρικά στοιχεία (19-35 x 13-28 μm) στον εξωτερικό ιστό (x 70-260 μm) του ασκώματος και φλυκταινώδη στοιχεία επιφανείας από σφαιρικά στοιχεία (x 12-17 μm).
Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Pezizales - Πεζιζοειδή (αδημοσίευτο αρχείο)
Peziza ampliata Pers. ΓΚ 7769

Το Peziza ampliata Pers. (Jο46, De18, ΗΗP2 & 3, ΑΙ176, ΑΙ-CXLΙI, MΓ, svims.ca, ΒΒΒ210, ambmuggia.it, mycocharentes.fr, asturnatura.com) καρποφορεί από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο συνήθως κατά ομάδες, μερικές φορές από συμφυή ασκώματα, σε σάπια υπολείμματα ξύλου, ιδιαίτερα δρυός (M. Jordan) ή σε χώμα που περιέχει υπολείμματα ξύλου και παράγει στροβιλόμορφα, κυπελλόμορφα έως δισκόμορφα, άμισχα, ± λοβωτά ασκώματα (0,5-3 (4) εκ. x 1-2 εκ.), με λείο, ρυτιδωμένο, αργιλοκαφετί, καφετί, κιτρινοκαφετί, ωχροκαφετί ή κανελί υμένιο, πιτυρώδη- κοκκώδη, πιο ανοιχτόχρωμη εξωτερική επιφάνεια, ομαλή ή οδοντωτή περίμετρο, μη διαστρωματωμένη, παχιά (0,1-0,3 εκ.), λευκωπή, εύθραυστη σάρκα, ελλειπτικά, λεία, υαλώδη ασκοσπόρια ((15) 17-20 (22,5) x (8) 10-12 (14) μm, K (7769): 18,8-21,45 x 9,9-11,25 (12,25) μm) χωρίς σταγόνες, 8-σπορους, κυλινδρικούς, πλευρόρυγχους ασκούς (ambmuggia: 300-350 x 15-20 μm, K (7769): 285-310 x 16-21 μm) με αμυλώδες άκρο, κυλινδρικές, ευθείες, διαφραγματικές παραφύσεις (x 2,5-4,7 μm) με διογκωμένη κορυφή (x 5,5-8 (10) μm, K (7769): x 4,8-7 (8,8) μm) με κιτρινοκαφετί, κοκκώδες περιεχόμενο, μερικές φορές με διογκωμένα τμήματα λόγω ψύχους, υφυμένιο (x 60 μm) με ψευδοπαρεγχυματώδη-σφαιρική δομή με στοιχεία (x 8,5-20 μm), ανάμεικτα με νηματοειδείς υφές (32-60 x 6,5-15 μm) μονόστρωμο μυελώδή ιστό (730-770 μm) με υποσφαιρικά ή αχλαδόμορφα στοιχεία (33-220 x 24-80 μm) ανάμεικτα με πολυάριθμες νηματοειδείς υφές (50-75 x 10-16 μm), σφαιρικά στοιχεία (19-35 x 13-28 μm) στον εξωτερικό ιστό (x 70-260 μm) του ασκώματος και φλυκταινώδη στοιχεία επιφανείας από σφαιρικά στοιχεία (x 12-17 μm).

Δημοσιεύτηκε από Μανιταρόφιλοι Ελλάδας στις Παρασκευή, 9 Ιανουαρίου 2015