Russula tοrulοsa Bres.
Ευρετήριο / Βασιδιομύκητες

Russula tοrulοsa Bres.
Το κοινό, μη εδώδιμο Russula tοrulοsa Bres. (ΒΚ6/205, G/R256, C3/1085, Μ5/450, JM571a, Cο1395, Bο74, AG27, FI-1260, Ζ392, ΗΠ172) καρποφορεί καλοκαίρι και (κυρίως) φθινόπωρο σε πευκοδάση (ιδιαίτερα κάτω από δασική πεύκη και μαυρόπευκο (Ζ)) και παράγει μέτρια έως μεγάλα βασιδιώματα με γυαλιστερό, βαθύχρωμο πορφυρό-κοκκινοβιολετί καπέλο ((4) 5-8 (12) εκ. διάμ.) που μερικές φορές έχει ωχρολαδιές ή κρεμ-πρασινωπές κηλίδες ή βιολετιούς-μαυριδερούς τόνους στο κέντρο, αρχικά λευκά κι αργότερα κρεμ ελάσματα (110-130) που δεν μεταχρωματίζονται με ΚΟΗ, παχνώδες, κατά βάση λευκό πόδι (2,5-6 x 1,5-2,5 εκ.) με ρόδινους και κρασάτους τόνους, λευκή σάρκα, μυρωδιά φρέσκου μήλου, καυτερή γεύση, αβγόμορφα βασιδιοσπόρια (7-9 x (5,5) 6-7 (7,3) μm) (ΛΚ: 7-8(9) χ 6-7(7,8) μm) με ακίδες που συνδέονται μεταξύ τους και σχηματίζουν σχεδόν πλήρες δίχτυ, κρεμ σποριοαποτύπωμα, σχετικά λεπτά χειλοκυστίδια (36-90 x 5-9 μm) (ΛΚ: 54- 75 χ 9- 10,5) και πλευροκυστίδια (40-110 x 7-10 μm) και κυλινδρικά ή ροπαλόμορφα πιλιδιοκυστίδια (3-10 μm διάμ.) (ΛΚ: <7,5). ΛΚ: Με Feso4 μεταχρωματίζεται σε ρόδινο. Παρατηρήσεις: Το Russula queletii βγαίνει κοντά σε Picea και έχει σημαντικά πιο αψιά σάρκα και, το κυριότερο, διαφέρει μικροσκοπικά ως προς τα κάπως μεγαλύτερα σπόρια με τα μεμονωμένα εκφύματα που προεξέχουν μέχρι 1 μm. Το Russula sardonia σχετίζεται κι αυτό με Pinus, αλλά έχει ανοιχτόχρωμα έως λεμονοκίτρινα ελάσματα ακόμη και σε νεαρή ηλικία, ενώ η σάρκα του και τα ελάσματά του γίνονται ροζ με NH3. (BK6).Το Russula cessans σχετίζεται κι αυτό με Pinus αλλά έχει ήπια γεύση. (ΗΠ169). Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: αδημοσίευτο αρχείο